Bakkerij Weusten-Vroemen
De GOS viert in 2020 haar 48-jarig bestaan. In 1972 opgericht heette het destijds voluit ‘Gezamelijke ondernemers Schimmert’. De vereniging was direct gekoppeld aan de Lozo. Dat stond voor Limburgse Organisatie van Zelfstandige Ondernemers, destijds een tweede naam van MKB –Limburg. bij de oprichting telde de GOS in hoogtijddagen ongeveer 20 leden en had, los van een sociale functie naar Schimmertse verenigingen, ook een politiek belang. Om een beeld van begin jaren 70 te schetsen: Schimmert was toen nog een zelfstandige gemeente en de beslissingen van burgemeester en wethouders (én raad) werden getoetst aan de belangen van de aangesloten ondernemers.
Bakkerij Weusten-Vroemen was destijds een van de eerste aangesloten leden. In de kolom hiernaast leest u het wel en wee van vier generaties Vroemen.
Geef ons heden ons dagelijks brood
Bakkerij Weusten-Vroemen viert in 2020 haar 100-jarig bestaan
Bakkerij Weusten-Vroemen is al jaren een begrip in Schimmert en we zijn er maar wat blij mee dat we nog een bakker in het dorp hebben. Hoeveel anders was het zo’n vijftig jaar terug toen we in Schimmert nog in diverse kleine kruidenierswinkeltjes terecht konden. Bakker Eed Weusten weet er zo voor de vuist weg een aantal te noemen waar ook het brood werd geleverd: Penders La Hey in Haasdal (tegenwoordig B&B Haasdal), Het Wevertje Micromarkt en de Spar (tegenover de kerk). Niet zo’n assortiment als tegenwoordig, nee gewoon ‘wit, zwart en gries’.
Bakkerij Weusten-Vroemen is al de vierde generatie die ons dagelijks brood verzorgd. Overgrootvader Harieke Vroemen bakte rond 1920 in een bescheiden bakkerij de eerste broden in een met ‘sjansen’ (houtbundels) gestookte oven. Opa Lei Vroemen nam in 1937 het stokje van zijn vader over en zette, samen met zijn vrouw Leonie de bakkerij voort in de Torenstraat. In die tijd was het normaal dat de bakker met zijn brood langs de deur ging. In de tijd van oprichting ging dat nog met paard en wagen, later ging dat met de Transitbus. De hele omgeving werd van brood voorzien, van Beek en Genhout tot Kelmond en Geverik.
Na de verhuizing van de bakkerij naar de (huidige locatie aan de) Torenstraat werd achter het huis het brood gebakken en was aan de straat een kleine kruidenierszaak, waar uiteraard ook het eigen brood werd verkocht. Monique Weusten weet nog goed dat in 1973, ze was toen elf, de kruidenierszaak werd omgebouwd naar Bakkerij W. Vroemen-Vroemen, ‘Brood, Banket en Chocolaterie. Telefoon 262. De derde generatie, Mia en Wiel Vroemen, nam de bakkerij over. Drie cijfers had je nodig om ze te bellen. Het lijkt onvoorstelbaar, tegenwoordig hebben we daar tien cijfers voor nodig.
De bakkerij van vader Wiel en moeder Mia Vroemen liep goed en in de bakkerij liep vanaf zijn zestiende Eed Weusten mee en leerde de kneepjes van het vak. Eed had zijn ogen niet in zijn zak en zag naast het bakkersvak ook dochter Monique wel zitten. Gelukkig was vader Wiel hier ook blij mee en na 20 jaar loondienst vertrouwde hij in 1995 Eed, samen met Monique, de bakkerij toe om de vierde generatie Vroemen verder uit te dragen.
Terwijl Monique zich afvraagt hoeveel broden ze in haar leven door de handen heeft laten gaan en Eed tevreden terugkijkt op de rijke jaren van het bakkersvak, weten ze dat ze de bakkerij zoals ze die nu voeren, nog jaren kunnen blijven voeren. En dat is een hele geruststelling voor Schimmert. Want een ondernemers echtpaar als Eed en Monique hebben en houden we graag in ons midden.
